«... عاليه ي عزيزم ! محبت هاي ظاهري فناپذير هستند ، ولي همين كه باطن و حقيقتي داشت براي هميشه حكم فرماي قلب انسان واقع مي شوند ... اگر در من فكر و احساسات خوب سراغ داري عاليه ! به توقعات من اهميت بده من از تو يك چيز مي خواهم : « با من يك جور باشي ». در اتاقی تنها، سرت را به دو دست گرفته فكر كن»*

*بخشی از نامه های عاشقانه نیما برای عالیه