۱/۱۳/۱۳۸۴

مشعل داران

بهر جنگ ما آوازها سر داده ایم
و شاهان کور و از خون بیخته،
گوش به آهنگ رزم،تکیه بر تخت داده اند؛
پس این رزم نجیبانه تر چرا بی آواز مانده است؟!
رزم آنان که از دور در پی نور بودند،
آنان که پیروزی به یاریشان به دست آمد،
گرچه ،خود بر آن دانا نبودند.
اینان همان کاشفان خاموشند،
همان پیشگامان تنها،
همان بندیان و در تبعید ماندگان،
به خون خفتگان ،راست جویان،
همانان که آتش را،از این دوران به آن دوران،و از دستی به دستی،شعله ور واداشتند.

به نقل از کتاب تاریخ علم کمبریج اثر کالین ا.رنان

آلفرد نویزانگلیسی سراینده شعر، به همراه دو اخترشناس آمریکایی برای آزمایش تلسکوپ غول پیکر به بالای قله ماونت ویلسن در کالیفرنیا رفتند وموفقیت بزرگی که در آزمایش این تلسکوپ نصیب دانشمندان شد نویز شاعر را تحت تاثیر قرار داد.کشمکش حیاتی از نظر نویز جنگ با جهل است یه معنای افزایش آگاهی انسان از جهان. این در حالی بود که دوازده ما به اتمام جنگ جهانی اول مانده بود ،جنگی که حاصل بلندپروازیهای سیاسی آرمانگرایان و میهن پرستانی که جنگ را تنها راه وصول به آمال خود می دیدند
...

هیچ نظری موجود نیست: