۳/۱۱/۱۳۹۴

رسيد صبح از راه...
رسيد صبح از راه و
من نرسيدم
گم‌ کرده‌ام راه را
در سايه‌ي تاريکي
در سپيده‌ي بي‌سايه

طاقت از کف داده‌ام انگار
جامي در دستم
مستم

گوش مي‌چسبانم به ديوار
که از هر روزني
چيزي بشنوم.

آدونیس

هیچ نظری موجود نیست: