۶/۱۵/۱۳۸۴

به مناسبت تولد وبلاگ های فارسی


ویژگی بسیار برجسته متن وبلاگی ارتباط آنلاین نویسنده و خواننده است.از این رو روش ارتباط کم از محتوای نوشته ها نمی تواند اهمیت داشته باشد. در وبلاگ شهر از همه چیز سخن رانده می شود و گاه بحثهای قابل تاملی نیز در می گیرد. اما آنچه که به نظر من مانع توسعه و تعمیق بحثها می شود عدم التفات به روشهای گفتگوست.بسیار برمی خوریم به گره هایی در بحثها که مطالعه ، صبوری ، تعمق و گاه لزوم تجدیدنظر یک یا چندجانبه را می طلبد اما روشهای نادرست و گاه زننده ادامه بحث را غیر ممکن می سازد که این امر هم از طرف نویسنده مطلب و هم پیغام گذاران قابل مشاهده است.تجربه مشکلات من و چند تن از دوستانم در بحثهایی در وبلاگ گروهی مان که گاه تا سر حد ترک نوشتن از سوی همکاران و قطع ارتباط دوستی پیش رفت و اما چنین نشد،نشان داد که تنها راه پیشبرد موفق بحثها و برگرفتن نتایج قابل استفاده از آنها دوری جستن از عصبیت،اراده معطوف به یادگیری،برابر دانستن موجودیت فکری طرف گفتگو با موجودیت فکری خود،نقد نظرات طرف گفتگو در ظرف و چهارچوب احترام به موجودیت عقیده طرف مقابل،آمادگی برای تجدیدنظر در دانسته های خود و موارد دیگری که خواننده محترم می تواند اضافه کند می باشد. از نظر من امکان گفتگوی آنلاین د رمورد متن وبلاگی منوط و موکول به بکارگیری روش های صحیح گفتگو و بحث از سوی هم نویسنده و هم خواننده است.
وبلاگ حتی در عمومی ترین شکل خود نیز ظرفی برای فردیت نویسنده انست.جدی ترین نویسندگان نیز در لابلای نوشته های جدی خود گریزی به دنیای درون خود و عواطف و احساساتشان می زنند.و در ضمن هستند وبلاگهایی که حتی با روزنوشتهای خود نیز قادر به انتقال طرایف تفکر و ایده های شخصی شان هستند که گاه انتقال این ظرایف از عهده یک فیلسوف یا روانشناس نیز به سختی برمی آید.بر این اساس، مسابقه های وبلاگی و انتخاب وبلاگ برتر و کهتر را به هیچ وجه درست نمی دانم ،چرا که به نوعی جمع زدگی را در وبلاگ شهر ترویج میکند.و ا زآن مهمتر اینکه با توجه به حاکمیت فرهنگ خوددار و خودپوش ایرانی، همین اندک روزنه به سوی بیانات به ناحق ممنوعه را نیز می بندد.به قول میلان کوندرا:«هر انسانی حق دارد آنگونه که هست درک و پذیرفته شود.».اجازه بدهیم جغرافیای تفاوتها در وبلاگ شهر رنگین کمانی از تنوع باشد.
نکته دیگر آنکه، آلودگی ارتباطات وبلاگی به صف بندیهای سیاسی آسیب مهلکی است که در ماههای اخیر امکان ارتباط غیر عصبی و منصفانه را از اهل فکر و دغدغه های اجتماعی سلب کرده است که به نظرم برای پالودن فضای گفتگو از ان باید فکری کرد.

هیچ نظری موجود نیست: