صومعه Sumela در آغوش ارتفاعات جنگلی ، مه آلود ، خلوت ؛
قطرات شبنم فروریزان بر صورت رو به آسمان گرفته ام؛ مرا برد تا ترز...
راهبه ای که در کشف رنج آلود انسان و عشق وخدا در خلوتی بی انسان و بی مصداق عاشقانه ، زندگی را نیاغازیده با آن وداع گفت...