۷/۱۰/۱۳۹۹

 به فردی که در سیستم خانوادگی و اجتماعی اش فردیت، توان انتخاب و حتی اینکه آلترناتیوهایی برای اکثریت انتخابها موجود هست را نیاموخته اند وقتی آزادی فردی اش را گوشزد می کنی و یا آزادی را برایش فراهم می کنی اولین کارش افتادن در مسیر خودتباه کنی هست. مسیر سختی پیش رویش هست برای انتخاب ساختن جهان نوی فردی یا شورش کور و منگ و گیج علیه همه چیزی!


۹ نظر:

M.T گفت...

سلام نرگس جان، خوبی؟

Narges گفت...

سلاااااام ام تی جان خوبم مرسی. خودت خوبی؟

M.T گفت...

منم خوبم، و به یاد تو

Narges گفت...

به همچنین! بابا هر روز میام سر میزنم ببینم چیزی نوشتی می بینم نیستی. چرا اینهمه خست به خرج میدی :دی

Narges گفت...

😃

M.T گفت...

نمیدونم واقعا چرا، مدتهاست دیگه چیزی نمینویسم، حتی برای خودم. به قول سهراب شدم «ما هیچ، ما نگاه».

Narges گفت...

من هر گاه نمی نویسم یعنی جایی گرفتگی ای حاصل شده و خودم را کنار گذاشته ام. "... پیله ات را بگشا، تو به اندازه پروانه شدن زیبایی"

M.T گفت...

ممنونم نرگس عزیز، زیبایی در نگاه توست.

فردا به اولین پرنده ای که در باغچه‌ی پشت پنجره ام ببینم سلام خواهم کرد و مطمئنم که فردا اولین پرنده ای که ببینی به تو سلامم را خواهد رساند.

Narges گفت...

از همین الان منتظر پرنده ام، مرسی که چنین هدیه قشنگی رو برام انتخاب کردی
بمان همین جا