به فردی که در سیستم خانوادگی و اجتماعی اش فردیت، توان انتخاب و حتی اینکه آلترناتیوهایی برای اکثریت انتخابها موجود هست را نیاموخته اند وقتی آزادی فردی اش را گوشزد می کنی و یا آزادی را برایش فراهم می کنی اولین کارش افتادن در مسیر خودتباه کنی هست. مسیر سختی پیش رویش هست برای انتخاب ساختن جهان نوی فردی یا شورش کور و منگ و گیج علیه همه چیزی!
۹ نظر:
سلام نرگس جان، خوبی؟
سلاااااام ام تی جان خوبم مرسی. خودت خوبی؟
منم خوبم، و به یاد تو
به همچنین! بابا هر روز میام سر میزنم ببینم چیزی نوشتی می بینم نیستی. چرا اینهمه خست به خرج میدی :دی
😃
نمیدونم واقعا چرا، مدتهاست دیگه چیزی نمینویسم، حتی برای خودم. به قول سهراب شدم «ما هیچ، ما نگاه».
من هر گاه نمی نویسم یعنی جایی گرفتگی ای حاصل شده و خودم را کنار گذاشته ام. "... پیله ات را بگشا، تو به اندازه پروانه شدن زیبایی"
ممنونم نرگس عزیز، زیبایی در نگاه توست.
فردا به اولین پرنده ای که در باغچهی پشت پنجره ام ببینم سلام خواهم کرد و مطمئنم که فردا اولین پرنده ای که ببینی به تو سلامم را خواهد رساند.
از همین الان منتظر پرنده ام، مرسی که چنین هدیه قشنگی رو برام انتخاب کردی
بمان همین جا
ارسال یک نظر