۲/۱۹/۱۳۹۴

ریای محض بود که خواست انحصارت را بازگو کردم، چیزی که منطقا و مطلقا به آن باوری ندارم. انحصار جز در تنانگیِ در آن، در لحظه، برایم بی معناست. 

هیچ نظری موجود نیست: